οκτωκαιεικοσίφθογγος

ὀκτωκαιεικοσίφθογγος, -ον (Α)

αυτός που έχει είκοσι οκτώ φθόγγους.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ὀκτώ + καὶ + εἴκοσι + φθόγγος].